معنی کلمه جارو در لغت نامه

 (اِمر) جاروب، درمنه. جارو

 (اِمر.) = جاروب : وسیله ای برای رُفتن خاک و خاشاک که از گیاه مخصوص جارو درست کنند. ؛برقی دستگاهی برقی دارای صفحه برس و لوله ای بلند و محفظه خالی که خاک و خاشاک را درون خود می مکد.

 جارو را چه کسی اختراع کرد؟

 جاور و ماهوت پاک کن، چیزی شبیه به هم هستند. البته با این تفاوت که جارو فقط برای تمیز کردن به کار می رود ولی انواع ماهوت پاک کن، ضمن انجام کارهای دیگری این کار را هم انجام

 می دهند. ماهوت پاک کن هزاران سال قبل از جارو اختراع شده است.

 بشر غارنشین، از نوعی جارو که از بستن یک دسته موی حیوانات به انتهای یک چوب، ساخته

 می شده، استفاده می کرده است. جاروی آشپزخانه یا جاروی دسته بلند در اصل، عبارت از یک دسته تر که یا حصیر یا لیف بوده که به یک دسته بلند بسته می شده است و امروزه در بیشتر قسمت های اروپا می بیند که کف خیابان ها و یا خانه ها به این شکل جاروها، جارو می شوند.

 آن جاروی آشپزخانه که امروزه می شناسیم، از ساقه های ذرت ساخته می شود، و این نوع جارو یک اختراع آمریکائی است. افسانه ای درباره تاریخچه اختراع این جارو وجود دارد که البته معلوم نیست حقیقت داشته باشد یا نه. طبق این افسانه، دوستی از هند یک نوع ماهوت پاک کن لباس که در این کشور به کار می رفت، برای «بنجامین فرانکلین» فرستاد. این ماهوت پاک کن خیلی شبیه به یک جاروی گردگیری بوده است.

 اتفاقا هنوز دانه تخم به ساقه های این ماهوت پاک کن چسبیده بود و بنجامین فرانکلین آنها را کاشته و این تخم ها سبز شدند، بدین ترتیب بالاخره در عرض چند سال، چوب این نوع جارو در آمریکا هم زراعت شده و پرورش یافت. یک روز یک پیرمرد مجرد اهل «هیدلی» ماساچوست، یک نمونه جدید جارو درست کرد. بدین ترتیب که دوازده تا از ساقه های چوب جارو را بریده بعد آنها را به هم بست و با این جاروی جدید، خانه اش را جارو کرد.

 در حقیقت، او کم کم شروع به ساختن جاروهای ذرت کرده و آنها را به همسایه ها می فروخت، وقتی در سال 1843 در گذشت، صنعت جاروسازی یکی از صنایع مهم شده بود و هزاران جریب از شهر «هیدلی» به کشت جارو اختصاص یافته بود! امروزه، بسیاری از کارهای جارو سازی با دست انجام می گیرد.

 مقدمه

 جاروب : کلمه جاروب به تفکیک کلمه جا یعنی محل، محیط که بشر در آنجا زندگی می کند. روب یعنی پاک کردن، تمیز کردن گرد غبار در محل زندگی بشر و می توان از معنای این کلمه جاروب را چنین تعریف نمود.

 جاروب ابزاری که از بدو خلقت با اشکال مختلف در اختیار بشر قرار گرفته برای پاکیزگی و  تمیزی محیط و محل زندگیش و یکی از نعمت های خدادادی که در اختیار انسان قرار گرفته است.

 که انسان با کمک آن بتواند با گردگیری ، دفع ضایعات و رُفت و روب کردن تازه گی خاصی را به محیط و محل زندگیش می بخشد. و همین ابزار در زمینه بهداشت و سلامتی کمک شایانی به بشر می نماید. اگر رُفت روب در محیط و محل زندگی انسان بدرستی انجام نگیرد باعث پیدایش حشرات و حیوانات موذی در محیط و سبب بیماری ها و مشکلات از این قبیل می گردد. اما اشکال مختلف جاروب ها جاروب از بدو خلقت شکل های مختلف داشته است و از نمونه جاروب های که در کشور ایران می توان نام برد.

 1- جاروب های خرمایی (خانگی) : معمولا برای تمیز کردن خانه مورد استقاده قرار می گیرند. و از مشخصات آن یا دسته کوتاه که از ساقه های آن درست شده تقریبا قرمز رنگ می باشد و مشکلاتی از قبیل کمردرد بوجود می آورد به علت دسته کوتاه آن باید با حالت خمیده جاروب بزنی این مشکل را بوجود می آورد و جاروب مناسبی برای تمیز و رُفت و روب کردن کوچه و خیابان نیست. شاخه آن ریز و پر حجم به همین دلیل مناسب نمی باشد و این نوع جاروب ها توسط کشاورزان در آب هوای معتدل مدخاک رُس و در فصل بهار کاشت و با آب شیرین آبیاری می کنند و در فصل پاییز برداشت و برای برداشت آن کشاورزان از ابزاری بنام داس استفاده می کنند. و هر 8 الی 12 روز آبیاری می کنند. و در غرب کشور بیشتر کاشت می شود.

 2-جاروب ها بوته ای : این جاروب ها با مشخصات بوته ای شکل و شاخه های درشت و زبر به جاروب های خرمایی و از لحاط شکل ظاهر محصول کوتاه تر از جاروب های خرمایی (خانگی) می باشد. و این نوع جاروب توسط کشاورزان در فصل بهار کاشت و در فصل پاییز برداشت می شود.  نحوه کاشت آن بذر قرمز رنگ آن را در زمین شخم زده می باشند و باشد و با یک ابزاری بنام شن کش روی آن می کشند تا در شخم کم عمق قرار گیرد چون بذر جاروب در شخم عمیق جوانه نمی زند و با آبیاری های متعدد 8 الی 12 روز یک بار آبیاری در فصل پائیز محصول آماده برداشت می باشد. بهترین خاک و آب برای این محصول همانند جاروب خرمایی (خانگی) خاک رس و آب شیرین می باشد. البته برداشت این محصول به صورت مختلف انجام می گیرد و برداشت آن بستگی به نوع جاروب دارد. جاروب های که از لحاظ شکل ظاهر کوتاه تر هستند کشاورز با استفاده از بیل جاروب بوته ای را از ریشه در می آورند. و این نوع جاروب در شهر حباب شهر  اصفهان کاشت می شود اما نوع دیگر که از لحاظ شکل ظاهری بلند و ساقه های محکم که این نوع جاروب را با استفاده داس درو می کنند و این نمونه در شهر نهاوند همدان کاشت می شود و در شهرهای دیگر ایران جاروب های بوته ای کاشت می شود و جاروب های که با استفاده از داس درو می شودکیفیت بهتری نسبت به جاروب های که با استفاده از بیل از ریشه برداشت می شود دارند. و جاروب های که با استفاده از بیل از ریشه برداشت می شود دارند. و جاروب های بوته ای برای رفت روب کردن  کوچه ها و خیابانها و مورد استفاده کارگران خدمات شهری می باشد. علت کیفیت آن می تواند این باشد که جاروب که با داس درو می شود ساقه اضافی و ضایعات آن در زمین باقی می ماند و آن بوته ای که مورد استفاده می باشد به بازار عرضه می شود.

 انواع جاروب های بوته ای :

 1-جاروب های درجه یک یا ابریشمی (سی می) : با مشخصات ظاهری قرمز رنگ – طول بوته بلند – ساقه ها محکم – شاخه های آن باریک و فوم و حالت انعطاف پذیری دارد و عمر آن در ازای 2 کیلو جاروب می تواند 20 روز باشد و بهترین و با کیفیت ترین نوع جاروب می باشد دوام آن زیاد است. خاک گیر است. زود خشک می شود و حالت انعطاف آن باعث خرد شدن آن نمی شود و قیمت آن در بازار هر کیلوی 10000 هزار ریال می باشد 2-جاروب های درجه 2 این نوع جاروب با مشخصات ظاهری طول بوته ای آن کوتاه تقریبا سبزرنگ و قهوه ای می باشد و ساقه های آن باریک و ضعیف است و زود خرد می شود. خشکی زبری شاخه های آن باعث می شود که انعطاف نداشته باشد. کیفیت این نوع جاروب نسبت جاروب ابریشمی کمتر است و همچنین قیمت این نوع جاروب ارزانتر جاروب ابریشمی است و عمر مفید این نوع جاروب هر دو کیلو مصرف 4 روز یک کارگر خدماتی می باشد.

 از آنجا که کارگران خدماتی شهرداری از نوع جاروب های بوته ای بر رفت و روب کردن و تمیز کردن کوچه ها و خیابانها استفاده می کنند لذا برای کیفیت کار باید مراحلی را رعایت نمایند از جمله مواردی که می تواند تاثیر گذار باشند 1- نوع جاروب 2-نحوه جاروب زدن کارگر خدماتی 3-نحوه بستن جاروب توسط کارگر خدماتی

 1-نوع جاروب : در این زمینه توضیحات لازم وارد شد لذا به موارد دیگر می پردازیم :

 2-نحوه جاروب زدن کوچه – خیابان – باغچه توسط کارگر خدماتی شهرداری

 در این زمینه عواملی که تاثیر گذار در نحوه جاروب زدن است می پردازیم 1-جهت بار جهت بار عامل مهمی است برای کارگر خدماتی زیرا کارگر باید در جهت باد جاروب بزند در غیر این صورت باد گردغبار و ضایعات را به سمت عقب جایی که نظافت شده می برد و وقت کارگر را خواهد گرفت. 2-عرض کوچه در جاروب زدن امر مهمی می باشد چرا که کارگر با در نظرگرفتن عرض کوچه می تواند به آسانی کار خود را پیش ببرد اگر عرض کوچه باریک باشد با جاروب زدن به صورت مستقیم از چپ و راست به سمت جلو می برد ولی اگر عرض کوچه پهن باشد کوچه را به دو قسمت تقسیم کرده قسمت راست و قسمت چپ البته شایان ذکر است که کوچه را به صورت طولی تقسیم بندی می کنند و از وسط کوچه یک قسمت را شروع به جاروب زدن کرده و به سمت کناری آن قسمت انتخاب شده جاروب می کند تا خاکروبه و ضایعات آن جلوی جاروب احساس سنگینی نمود باید آن را کوچه و در سطل مکانیزه که همراه دارد بریزد و دوباره به کار خود ادامه دهد. قسمت دیگر کوچه نیز به همین ترتیب ادامه داد تا کوچه به صورت کاملا نظافت شده باشد. البته باید توجه داشت که مواردی همچون جهت بار که می گویم عامل بسیار مهمی برای کارگر خدماتی می باشد چرا که اگر در خلاف جهت بار جاروب بزند بهداشت کارگر خدماتی به خطر

 می افتد هر آسیب های همچون بیمارهای ریوی و بیماریهای پوستی ناشی از گرد و غبار که با کمک باد به صورت مستقیم به کارگر آسیب می رساند البته باید این نکته را در نظر داشت که کارگر خدماتی بهداشت ایمنی را در هنگام کارکردن رعایت نماید. و از موارد لازم و ضروری در هنگام جاروب زدن استفاده – ماسک – دستکش – کفش ایمنی می باشد. عواملی که می تواند در جاروب زدن تاثیرگذار باشد 1- نوع جاروب 2 بستن جاروب 3 دسته جاروب 4 نحوه جاروب زدن که در مراحل بعدی به آنها پرداخته می شود

 .

نحوه بستن جاروب بوته ای کارگران خدماتی

 

 

 در مرحله اول جاروب که خریداری شده باید کاملا خشک باشد این کار می تواند مصرف جاروب به مدت طولانی کمک کند اگر جاروب تر باشد زود خرد شد و از بین می رود بوته جاروبی که در اختیار کارگر قرار می گیرد. در مرحله اول کارگر باید بوته های کوتاه و بلند را از هم جدا کرده و پس بوته های کوتاه را زیر بوتاهای بلند قرار دهد با انجام این کار باعث می شود جاروب به حالت کمی شیبدار و برای خاک گیری و رفت روب کردن با کیفیت مناسب آماده شود و از سوی دیگر جاروب نمی شکند و بوته های کوتاه و بوته های بلند همزمان و یکنواخت با هم به دفع ضایعات، و رُفت و روب کرن می پردازند

 البته وزن بوته های جاروب باید 5/1 الی 2 کیلو باشد اگر سنگین باشد به کارگر آسیب می رساند و اگر سب باشد خاک گیری را به خوبی انجام نمی دهد.کوتاه به اندازه 20 سانتی متر قرار داده و با کش (تیوپ)  60 الی 70 سانتی متری محکم می بند (و پایین تر از کش را با یک نخ می بندد این کار باعث می شود جاروب نشکند و بوته ها از هم جدا نشوند

 البته دست جاروب باید متناسب با قد کارگر خدماتی باشد اگر دسته جاروب بلند تر از قد کارگر باشد نمی تواند به خوبی جاروب کند و اگر کوتاه تر از قد کارگر باشد باز هم نمی تواند به خوبی جاروب کند و باعث خمیدگی و به کمر آسیب می رساند. اضافه ریشه بوته ها را با اره یا چاقو می بریم بعد از این مراحل دسته جاروب را به دیوار تکیه داده به حالت شیبدار و بوته ها را نم زده به حالتی که نه خیس باشد و نه خشک و پس جسم سنگین را روی بوته ها گذاشته و بعد از چندین ساعت جسم سنگین را برداشته و جاروب مناسب و آماده کار می باشد

 البته این نکته را باید توجه داشت که کارگران خدماتی باید جاروبهای مختلفی داشته باشد به فرض در روزهای بارانی از جاروبی که استفاده نشده نمی تواند استفاده کرد زیرا این جاروب زود می شکند به خاطر وزن آن و گل لای که روی جاروب گرفته آب باران از آن عبور نمی کند و باعث می شود که جاروب بشکند. و به خوبی و کیفیت بالا محل و محیط مورد نظر ما جاروب نمی خورد پس باید وزن بوته ها سبک باشد یعنی باید از یک جاروب کار کرده که شاخه بوته ها دیگر زبر شده استفاده نمود. چون این جاروب آب باران از آن عبور می کند و رفت و روب کردن را به اسانی بدون اذیت شدن کارگر انجام می دهد. اما یک نمونه دیگر که کارگران خدماتی برای تمیز کردن باغچه ها به کار می برند. این نوع جاروب با مشخصاتی که ساقه های آن محکم و شاخه هایش خیلی زبر برای پاک کردن باغچه ها به کار می برند و این نوع جاروب ها جاروبهای مصرفی کارگران خدماتی است که دیگر مناسب جاروب زدن کوچه و خیابانها نمی باشد  لذا از آن برای پاک کردن باغچه ها استفاده

 می کنند و از مطالب فوق می توان چنین نتیجه گرفت که کارگران خدماتی باید جاروب های مختلفی را برای تمیز کردن کوچه ها چه در روزها بارانی و آفتابی و باغچه ها